alefbatour

همانگونه كه در بالا ذكر كرديم بعد از اعمال ممنوع الخروجي در سابقه يك فرد، اين حكم به او گفته نمي شود و افراد در زمان سفرهاي خارجي از اينكه ممنوع الخروج هستند يا نه آگاه نبوده و تمام اقدامات و برنامه ريزي هاي سفر را انجام مي دهند، اما در فرودگاه متوجه ممنوع الخروجي خود مي شوند. براي پيشگيري از اين مشكل، اگر به ممنوع الخروجي خود مشكوك هستيد به اداره گذرنامه رفته و با ارائه اصل پاسپورت از ممنوع الخروج بودن يا نبودن خود آگاه شويد. البته مراجعه به اداره گذرنامه تنها يك راه است و راه ديگر استعلام ممنوع الخروجي از طريق اينترنت مي باشد. از تيرماه سال ۹۷ سازمان ثبت اسناد و املاك كشور سامانه اي را به منظور استعلام ممنوع الخروجي به صورت انلاين راه اندازي كرده است. براي اين كار با مراجعه به وبسايت زير (سامانه استعلام ممنوع الخروجي اجراي اسناد رسمي) و وارد كردن كد ملي، وضعيت ممنوع الخروجي خود را بررسي نمائيد.

طبق ماده ۱۷ قانون گذرنامه، دولت طبق ضوابط و مقرراتي كه در آئين نامه مشخص مي‌شود از صادر كردن گذرنامه و خروج برخي افراد جلوگيري به عمل آورد. با استناد به اين ماده دولت مجاز است تا بنا به تقاضاي طلبكار مانع خروج بدهكاران اجرايي از كشور تا زماني كه بدهكار بتواند بدهي خود را پرداخت و يا رضايت طلبكار را بگيرد. طبق ماده ۱۳۳ قانون آئين دادرسي كيفري بسته به اهميت و علت جرم، دادگاه مي ‌تواند از خروج متهم از كشور جلوگيري كرده و فرد را ممنوع الخروج كند. زمان اعتبار اين حكم شش ماهه مي باشد اما درصورتيكه از نظر دادگاه نياز باشد مي تواند آن را هر شش ماه يكبار تمديد كند. بعد از ابلاغ اين حكم فرد ممنوع الخروج تا ۲۰ روز زمان دارد تا در دادگاه تجديد نظر استان مربوطه اعتراض خود را وارد كند.

پنج گروه براي خروج از مرزهاي كشور با مشكل روبرو مي شوند. اين گروه ها، بدهكاران قطعي مالياتي، بدهكاراني كه به دليل حكم قطعي دادگاه يا صدور اجرائيه در اجراي ثبت سازمان ثبت اسناد و املاك، بدهكار شناخته شده اند، افرادي كه در خارج از كشور با دلايلي مثل تكدي گري، ولگردي، سرقت، كلاهبرداري و هرعنوان ديگري داراي سوء شهرت هستند، كساني كه سفرشان به خارج از كشور به تشخيص مقامات قضايي مغاير با مصالح جمهوري اسلامي ايران است و به دليل اعلام كتبي مقامات قصايي نمي توانند از كشور خارج شوند و افرادي كه دريافت پاسپورت و خروج از كشور آنها به اراده فرد ديگري مانند (پدر، شوهر و…) وابسته است، مي باشند.

همانگونه كه در بالا ذكر كرديم بعد از اعمال ممنوع الخروجي در سابقه يك فرد، اين حكم به او گفته نمي شود و افراد در زمان سفرهاي خارجي از اينكه ممنوع الخروج هستند يا نه آگاه نبوده و تمام اقدامات و برنامه ريزي هاي سفر را انجام مي دهند، اما در فرودگاه متوجه ممنوع الخروجي خود مي شوند. براي پيشگيري از اين مشكل، اگر به ممنوع الخروجي خود مشكوك هستيد به اداره گذرنامه رفته و با ارائه اصل پاسپورت از ممنوع الخروج بودن يا نبودن خود آگاه شويد. البته مراجعه به اداره گذرنامه تنها يك راه است و راه ديگر استعلام ممنوع الخروجي از طريق اينترنت مي باشد. از تيرماه سال ۹۷ سازمان ثبت اسناد و املاك كشور سامانه اي را به منظور استعلام ممنوع الخروجي به صورت انلاين راه اندازي كرده است. براي اين كار با مراجعه به وبسايت زير (سامانه استعلام ممنوع الخروجي اجراي اسناد رسمي) و وارد كردن كد ملي، وضعيت ممنوع الخروجي خود را بررسي نمائيد.

طبق ماده ۱۷ قانون گذرنامه، دولت طبق ضوابط و مقرراتي كه در آئين نامه مشخص مي‌شود از صادر كردن گذرنامه و خروج برخي افراد جلوگيري به عمل آورد. با استناد به اين ماده دولت مجاز است تا بنا به تقاضاي طلبكار مانع خروج بدهكاران اجرايي از كشور تا زماني كه بدهكار بتواند بدهي خود را پرداخت و يا رضايت طلبكار را بگيرد. طبق ماده ۱۳۳ قانون آئين دادرسي كيفري بسته به اهميت و علت جرم، دادگاه مي ‌تواند از خروج متهم از كشور جلوگيري كرده و فرد را ممنوع الخروج كند. زمان اعتبار اين حكم شش ماهه مي باشد اما درصورتيكه از نظر دادگاه نياز باشد مي تواند آن را هر شش ماه يكبار تمديد كند. بعد از ابلاغ اين حكم فرد ممنوع الخروج تا ۲۰ روز زمان دارد تا در دادگاه تجديد نظر استان مربوطه اعتراض خود را وارد كند.

پنج گروه براي خروج از مرزهاي كشور با مشكل روبرو مي شوند. اين گروه ها، بدهكاران قطعي مالياتي، بدهكاراني كه به دليل حكم قطعي دادگاه يا صدور اجرائيه در اجراي ثبت سازمان ثبت اسناد و املاك، بدهكار شناخته شده اند، افرادي كه در خارج از كشور با دلايلي مثل تكدي گري، ولگردي، سرقت، كلاهبرداري و هرعنوان ديگري داراي سوء شهرت هستند، كساني كه سفرشان به خارج از كشور به تشخيص مقامات قضايي مغاير با مصالح جمهوري اسلامي ايران است و به دليل اعلام كتبي مقامات قصايي نمي توانند از كشور خارج شوند و افرادي كه دريافت پاسپورت و خروج از كشور آنها به اراده فرد ديگري مانند (پدر، شوهر و…) وابسته است، مي باشند.